مزار امام علیه السلام در قرن پنجم هجرى
در آغاز قرن پنجم هجرى ، برخى از بادیه نشینان ـ که زندگى سختى داشتند ـ ، به کربلا یورش آوردند. این امر ، سبب شد تا در سال ۴۰۰ ق ، با حمایت حسن بن فضل بن سهلان رامهرمزى ، وزیر بهاء الدوله بویه ، دیوارى دور شهر کربلا کشیده شود. در چهاردهم ربیع اوّل سال ۴۰۷ق ، به دلیل بى احتیاطى ، حرم مطهّر امام حسین علیه السلام آتش گرفت که على القاعده ، باید به سرعت ، بازسازى شده باشد. در این زمان ، خاندان بویه ، گرچه ضعیف شده بودند ، امّا هنوز در بغداد ، حکمرانى مى کردند. جلال الدوله ابو طاهر ، فرزند بهاء الدوله ، در سال ۴۳۱ ق ، با تواضع تمام ، به زیارت عتبات مقدّس عراق رفت. وى از یک فرسنگ پیش از رسیدن به حرم امام حسین علیه السلام ، پیاده شد و پا برهنه به زیارت رفت. سال ۴۷۹ ق ، سلطان ابو الفتح ملک شاه سلجوقى ، مرقد مطهّر امام علیه السلام را زیارت کرد و دستور تعمیر دیوارهاى آن را صادر نمود .
