مزار امام حسین علیه السلام از قرن 11 تا 15 هجری

مزار امام علیه السلام در قرن یازدهم هجرى

شاه عبّاس صفوى ، در سال ۱۰۳۲ ق ، به زیارت عتبات عراق رفت و در سال ۱۰۳۳ ق ، تلاش بسیارى براى تزیینات داخلى حرم امام حسین علیه السلام انجام داد . در سال ۱۰۴۰ ق ، نیز شاه صفى به زیارت عتبات رفت . به دستور او بود که مسجد واقع در پشتِ سر امام علیه السلام را توسعه دادند و رواقى در شمال حرم ، بنا کردند .

مزار امام علیه السلام در قرن دوازدهم هجرى

بعد از آن که دوباره عراق تحت سلطه عثمانى ها در آمد، گاه گاه اخبارى در باره توجّه برخى از امراى عثمانى در عراق نسبت به حرم امام حسین علیه السلام نقل شده که از آن جمله، خبر مربوط به حسن پاشا (حاکم بغداد از ۱۱۱۶ تا ۱۱۳۶ ق) است که طى سال هاى ۱۱۲۷ تا ۱۱۲۹ ق ، تعمیراتى صورت داد. تجدید و بازسازى نهر حسینیه ، از جمله اقدامات حسن پاشا بود. وى همچنین در سال ۱۱۲۹ ق ، ایوان بارگاه را تعمیر کرد و کاروان سراى بزرگى هم در شهر کربلا ساخت تا مورد استفاده زائران قرار گیرد . در روزگار نادرشاه (۱۱۴۸ ـ ۱۱۶۰ ق) هم توجّه ویژه به عتبات مقدّس عراق ، وجود داشت و گفته شده است که همسر او ، گوهرشاه خانم ، دختر شاه سلطان حسین ، مبالغ هنگفتى (بیست هزار نادرى) براى تعمیر و تزیین حرم امام حسین علیه السلام ارسال کرد.

مزار امام علیه السلام در قرن سیزدهم هجرى

در دوره قاجار ، نسبت به تعمیر و گسترش حرم امام حسین علیه السلام ، همان احساس دوره صفوى ، بلکه با شدّت بیشتر وجود داشت. روابط آنان با عثمانى ها ، در این دوره بهتر بود و آنان مى توانستند اقدامات بهتر و گسترده ترى در مقایسه با زمان صفویان، انجام دهند .

مزار امام علیه السلام در قرن چهاردهم هجرى

از حوالى سال ۱۳۰۰ ق ، به بعد، تعمیرات فراوانى در حرم امام حسین علیه السلام توسّط قاجارها (اعم از شاهان ، شاه زادگان یا همراهان آنها) ، صورت گرفته است . جزئیات این تعمیرات ، در منابع سفرنامه اى و تواریخى که براى این شهرها نوشته شده ، آمده است .

مزار امام علیه السلام در قرن پانزدهم هجرى

در زمان سلطه حزب بعث بر عراق ، بروز مشکلات سیاسى میان ایران و عراق ، سبب شد تا ایرانیان از مشارکت در بازسازى امور عتبات ، باز بمانند . آخرین هجوم و تخریب و ایجاد تغییرات در حرم امام حسین علیه السلام و ابو الفضل العبّاس علیه السلام ، در حکومت بعثى ها ، در شعبان ۱۴۱۲ (مارس ۱۹۹۱ میلادى) ، در انتفاضه و قیام مردم علیه حکومت بعثى اتّفاق افتاد و چندین روز متوالى در شهرهاى شیعه در جنوب عراق ، بویژه شهرهاى مقدّس کربلا و نجف، میان نیروهاى بعثى و مردم ، درگیرى وجود داشت . در کربلا، بسیارى از مردم در خانه هاى میان حرم امام حسین علیه السلام و حرم عبّاس علیه السلام ، پنهان شده بودند. زمانى که بعثى ها غلبه کردند، تمام این محلّه و بازار میان آن (موسوم به بازار بینُ الحَرَمین) را تخریب و فضاى میان دو حرم را کاملاً مسطّح نمودند . با سقوط حکومت صدام در فروردین ۱۳۸۲ (صفر ۱۴۲۴ / آوریل ۲۰۰۳ م) ، بار دیگر ، روابط میان دو کشور ایران و عراق ، برقرار شده و شیعیان ایرانى ، فرصتى براى مشارکت فعّال در بازسازى این عتبات مقدّس ، به دست آورده اند. آنچه تا کنون توسّط «دیوان وقف شیعى» عراق و با کمک جوامع و مراجع شیعه و بویژه ایرانیان انجام شده ، بیشتر ، تعمیرات بوده است . همچنین از سال ۱۳۸۵ شمسى ، ساخت ضریح جدیدى براى مرقد امام حسین علیه السلام توسّط هنرمندان ایرانى ، آغاز شده است .