پیامبر صلی الله علیه و آله :
إذا اَحَبَّ أحَدُکُم أن یُحَدِّثَ رَبَّهُ فَلْیَقرَأ القُرآنَ ؛
پیامبر صلی الله علیه و آله :
هرگاه فردى از شما دوست داشته باشد که با پروردگارش سخن بگوید ، قرآن بخواند .
میزان الحکمه ، ح 16497
پیامبر صلی الله علیه و آله :
إذا اَحَبَّ أحَدُکُم أن یُحَدِّثَ رَبَّهُ فَلْیَقرَأ القُرآنَ ؛
پیامبر صلی الله علیه و آله :
هرگاه فردى از شما دوست داشته باشد که با پروردگارش سخن بگوید ، قرآن بخواند .
میزان الحکمه ، ح 16497
شهید عباس بابایی، بزرگ مردی که در مکتب شهادت پرورش یافت مجاهدی که زهد و تقوایش بسان دریایی خروشان بود و هر لحظه از زندگانیش موج ها در برداشت. مرد وارسته ای که سراسر وجودش عشق و از خودگذشتگی و کرامت بود، رزمنده ای که دلاور میدان جنگ بود و مبارزی سترگ با نفس اماره ی خویش. از آن زمان که خود را شناخت کوشید تا جز در جهت خشنودی حق تعالی گام برندارد. به راستی او گمنام، اما آشنای همه بود. از آن روستاییِ ساده دل، تا آن خلبان دلیر و بی باک. شهید بابایی در سال ۱۳۲۹، در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. دوره ی ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۴۸، به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت و پس از گذراندن دوره آموزش مقدماتی برای تکمیل دوره به آمریکا اعزام شد.
جنگی که در شهریور ۱۳۵۹ه ش توسط دیکتاتور
معدوم عراق ،صدام حسین به مردم ایران تحمیل شد؛ظهور اسطوره هایی رادر پی
داشت که غیر از تاریخ صدر اسلام،در هیچ برهه ای از تاریخ بشرنشانی از آنها
نیست.
ومهدی زین الدین یکی از این اسطوره هاست؛اسطوره ی زنده.
سال ۱۳۳۸ ه ش در کانون گرم خانوادهای مذهبی، متدین و از پیروان مکتب سرخ تشیع، در تهران دیده به جهان گشود. مادرش که بانویی مانوس با قرآن و آشنای با دین و مذهب بود برای تربیت فرزندش کوشش فراوانی نمود. داشتن وضو، مخصوصاً هنگام شیردان فرزندانش برایش فریضه بود و با مهر و محبت مادری، مسائل اسلامی را به آنها تعلیم میداد.
تولد و کودکی به سال ۱۳۳۳ در خانوادهای مستضعف، مسلمان، متعهد و دردکشیده در خرمشهر متولد شد. پایبندی خانواده او (بویژه پدرش) به اسلام عزیز باعث گردید که از همان کودکی عشق به خدا و خاندان عصمت و طهارت(ع) در جان و قلب محمد ریشه دواند. از همین ایام وی تحت نظر پدر بزرگوارش به فراگیری قرآن مجید پرداخت. فعالیتهای سیاسی – مذهبی فعالیتهای سیاسی – مذهبی شهید جهانآرا از شرکت در جلسات مسجد امام صادق(ع) خرمشهر شروع شد. واز همان زمان مبارزه جدی او علیه طاغوت آغاز شد. در سال ۱۳۴۸ – در سن ۱۵ سالگی – تحت تاثیر جنبش اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی(ره) همراه عدهای از دوستان فعال مسجدیاش وارد مبارزات سیاسی شد. ابتدا به برپایی جلسات تدریس و تفسیر قرآن در مساجد پرداخت؛ ضمن آنکه در مبارزات انجمنهای اسلامی دانشآموزان نیز شرکتی فعال داشت. در اواخر سال ۱۳۴۹ همراه برادرش به عضویت گروه مخفی حزبالله خرمشهر درآمد. افراد این گروه با هم میثاقی را نوشته و امضاء کردند و در آن متعهد شدند که تحت رهبری حضرت امام خمینی(ره) تا براندازی رژیم منفور پهلوی از هیچ کوششی دریغ نکرده و از جان و مال خویش برای تحقق این امر مضایقه نکنند.
به روز ۱۲ فروردین ۱۳۳۴ ه.ش در شهرضا در خانواده ای
مستضعف و متدین بدنیا آمد. او در رحم مادر بود که پدر و مادرش عازم کربلای
معلّی و زیارت قبرسالارشهیدان و دیگر شهدای آن دیار شدند و مادر با تنفس
شمیم روحبخش کربلا، عطر عاشورایی را به این امانت الهی دمید.
محمد ابراهیم درسایه محبّت های پدر ومادر پاکدامن، وارسته و مهربانش دوران
کودکی را پشتسر گذاشت و بعد وارد مدرسه شد. در دوران تحصیلش از هوش
واستعداد فوقالعادهای برخوردار بود و با موفقیت تمام دوران دبستان و
دبیرستان را پشت سر گذاشت.
هنگام فراغت از تحصیل بویژه در تعطیلات تابستانی با کار وتلاش فراوان مخارج
شخصی خود را برای تحصیل بدست میآورد و از این راه به خانواده زحمتکش خود
کمک قابل توجه ای میکرد. او با شور ونشاط و مهر و محبت و صمیمیتی که داشت
به محیط گرم خانواده صفا و صمیمیت دیگری میبخشید.
پدرش از دوران کودکی او چنین میگوید: « هنگامی که خسته از کار روزانه به
خانه برمیگشتم، دیدن فرزندم تمامی خستگیها و مرارتها را از وجودم پاک
میکرد و اگر شبی او را نمیدیدم برایم بسیار تلخ و ناگوار بود. »
غم دوری کربلا را با دیگر عاشقان کربلای ارباب . شریک شوید و بگویید آنچه در قلبتان میگذرد…
خیلی خوب میشه که بتونیم راحت حرفهامون رو با سید الشهدا (علیه السلام) بزنیم... درد دل کنیم و اشک بریزیم...
هر کسی میتونه هر چی تو دلشه از شعر گرفته تا متن ادبی، دلنوشته، پیامک و ... در قسمت نظرات بنویسه و با آقاش درد و دل کنه . . .
(در قسمت نظرات درد دل خود را بنویسید)
الأمالى ، طوسى ( ـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ ): شنیدم که امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام مى فرمایند: «خداوند متعال، کشته شدن حسین علیه السلام را با قرار دادن امامت در نسل او،شفا در تربت او و استجابت دعا نزد قبرش ، عوض داد ...» .
تهذیب الأحکام ( ـ به سندش ، از امام حسین علیه السلام ): پیامبر صلى الله علیه و آله به على علیه السلام فرمود : « . . . خداوند ، قبر تو و قبر فرزندانت را مکانى از مکان هاى بهشت و عرصه اى از عرصه هاى آن ، قرار داده است» .
شاه عبّاس صفوى ، در سال ۱۰۳۲ ق ، به زیارت عتبات عراق رفت و در سال ۱۰۳۳ ق ، تلاش بسیارى براى تزیینات داخلى حرم امام حسین علیه السلام انجام داد . در سال ۱۰۴۰ ق ، نیز شاه صفى به زیارت عتبات رفت . به دستور او بود که مسجد واقع در پشتِ سر امام علیه السلام را توسعه دادند و رواقى در شمال حرم ، بنا کردند .
بعد از آن که دوباره عراق تحت سلطه عثمانى ها در آمد، گاه گاه اخبارى در باره توجّه برخى از امراى عثمانى در عراق نسبت به حرم امام حسین علیه السلام نقل شده که از آن جمله، خبر مربوط به حسن پاشا (حاکم بغداد از ۱۱۱۶ تا ۱۱۳۶ ق) است که طى سال هاى ۱۱۲۷ تا ۱۱۲۹ ق ، تعمیراتى صورت داد. تجدید و بازسازى نهر حسینیه ، از جمله اقدامات حسن پاشا بود. وى همچنین در سال ۱۱۲۹ ق ، ایوان بارگاه را تعمیر کرد و کاروان سراى بزرگى هم در شهر کربلا ساخت تا مورد استفاده زائران قرار گیرد . در روزگار نادرشاه (۱۱۴۸ ـ ۱۱۶۰ ق) هم توجّه ویژه به عتبات مقدّس عراق ، وجود داشت و گفته شده است که همسر او ، گوهرشاه خانم ، دختر شاه سلطان حسین ، مبالغ هنگفتى (بیست هزار نادرى) براى تعمیر و تزیین حرم امام حسین علیه السلام ارسال کرد.
در دوره قاجار ، نسبت به تعمیر و گسترش حرم امام حسین علیه السلام ، همان احساس دوره صفوى ، بلکه با شدّت بیشتر وجود داشت. روابط آنان با عثمانى ها ، در این دوره بهتر بود و آنان مى توانستند اقدامات بهتر و گسترده ترى در مقایسه با زمان صفویان، انجام دهند .
از حوالى سال ۱۳۰۰ ق ، به بعد، تعمیرات فراوانى در حرم امام حسین علیه السلام توسّط قاجارها (اعم از شاهان ، شاه زادگان یا همراهان آنها) ، صورت گرفته است . جزئیات این تعمیرات ، در منابع سفرنامه اى و تواریخى که براى این شهرها نوشته شده ، آمده است .
در زمان سلطه حزب بعث بر عراق ، بروز مشکلات سیاسى میان ایران و عراق ، سبب شد تا ایرانیان از مشارکت در بازسازى امور عتبات ، باز بمانند . آخرین هجوم و تخریب و ایجاد تغییرات در حرم امام حسین علیه السلام و ابو الفضل العبّاس علیه السلام ، در حکومت بعثى ها ، در شعبان ۱۴۱۲ (مارس ۱۹۹۱ میلادى) ، در انتفاضه و قیام مردم علیه حکومت بعثى اتّفاق افتاد و چندین روز متوالى در شهرهاى شیعه در جنوب عراق ، بویژه شهرهاى مقدّس کربلا و نجف، میان نیروهاى بعثى و مردم ، درگیرى وجود داشت . در کربلا، بسیارى از مردم در خانه هاى میان حرم امام حسین علیه السلام و حرم عبّاس علیه السلام ، پنهان شده بودند. زمانى که بعثى ها غلبه کردند، تمام این محلّه و بازار میان آن (موسوم به بازار بینُ الحَرَمین) را تخریب و فضاى میان دو حرم را کاملاً مسطّح نمودند . با سقوط حکومت صدام در فروردین ۱۳۸۲ (صفر ۱۴۲۴ / آوریل ۲۰۰۳ م) ، بار دیگر ، روابط میان دو کشور ایران و عراق ، برقرار شده و شیعیان ایرانى ، فرصتى براى مشارکت فعّال در بازسازى این عتبات مقدّس ، به دست آورده اند. آنچه تا کنون توسّط «دیوان وقف شیعى» عراق و با کمک جوامع و مراجع شیعه و بویژه ایرانیان انجام شده ، بیشتر ، تعمیرات بوده است . همچنین از سال ۱۳۸۵ شمسى ، ساخت ضریح جدیدى براى مرقد امام حسین علیه السلام توسّط هنرمندان ایرانى ، آغاز شده است .