حدیث (1) پیامبر صلى الله علیه و آله:
یا اَیُّهَا النّاسُ اِنَّما هُوَ اللّه وَ الشَّیطانُ وَ الحَقُّ وَ الباطِلُ وَالهُدى وَ الضَّلالَةُ وَ الرُّشدُ وَ الغَىُّ وَ العاجِلَةُ وَ الآجِلَةُ وَ العاقِبَةُ وَ الحَسَناتُ وَ السَّیِّئاتُ فَما کانَ مِن حَسَناتٍ فَلِلّهِ وَ ما کانَ مِن سَیِّئاتٍ فَلِلشَّیطانِ لَعَنَهُ اللّه ؛
اى مردم! جز این
نیست که خداست و شیطان، حق است و باطل، هدایت است و ضلالت، رشد است
و گمراهى، دنیاست و آخرت، خوبى هاست و بدى ها. هر چه خوبى است از
آنِ خداست و هر چه بدى است از آنِ شیطان ملعون است.
کافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 16
حدیث (2) امام على علیه السلام :
لا یعابُ المَرءُ بِتَاخیرِ حَقهِ اِنمَا یعابُ مَن اَخَذَ ما لَیسَ لَهُ؛
برای انسان عیب
نیست که حقش تاخیر افتد، عیب آن است که چیزی را که حقش نیست بگیرد.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 500
حدیث (3) امام على علیه السلام :
ظَـلَمَ الْحَقَّ مَنْ نَصَرَ الْباطِلَ؛
هر کس باطل را یارى کند، به حق ستم کرده است.
تصنیف غررالحکم و درر الکلم ص71
